Anne Marsman

In 2021 promoveerde ik op onderzoek naar de lange termijn impact van ingrijpende jeugdervaringen. Naast een wetenschappelijk avontuur, was het schrijven van mijn proefschrift misschien nog wel meer een persoonlijke zoektocht naar antwoorden en betekenisgeving.

Mijn proefschrift gaf ik de titel 'Beyond dis-ease and dis-order', gebaseerd op een inzicht van een aantal jaar geleden toen ik me na de zoveelste 'terugval' weer voor een eetstoornisbehandeling aanmeldde. Tijdens de behandeling realiseerde ik me plots dat ik helemaal niet aan een ziekte (disease) of stoornis (disorder) leed, of überhaupt ooit had geleden, maar vooral aan dis-ease (onveiligheid) en dis-order (wanorde).

Ik had de hardnekkige eetstoornis waar ik al zo lang mee worstelde altijd als probleem ervaren en benaderd, maar nu begreep ik dat het boven alles een oplossing was geweest voor de chaos en onveiligheid om mij heen. Een inzicht dat niet alleen ruimte gaf voor meer zelfcompassie, maar me ook een nieuw perspectief op herstel en heling bood. In mijn proefschrift heb ik dit inzicht verder uitgewerkt en aan de hand van verschillende onderzoeken onderbouwd.

In mijn bijdrage tijdens de Trauma Healing Summit zal ik dit verder toelichten en pleiten voor een traumasensitief perspectief op psychisch lijden, waarin niet een stoornis of ziekte, maar ontregeling wordt begrepen en gezien.